به گزارش روابط عمومي معاونت بين الملل،سازمان بين المللي صليب سرخ که با هدف تخفيف آلام انساني و حفظ و پيشرفت بهداشت عمومي تشکيل شد، بر اساس موافقتنامه ژنو در سال 1864 ميلادي و به خصوص به علت تلاش شخصي به نام ژن هنري دونان (Jean Henry Dunant) سوئيسي، "صليب سرخ" نام گرفت.

در سال 1862 ، دونان کتاب "خاطره اي از سولفرينو Solferino" را شرح داد و خواستار تشکيل جمعيت هاي امدادي داوطلب براي تسکين آلام اين گونه آسيب ديدگان از جنگ شد. 

اين موافقتنامه ، شامل موارد زير بود:

- بي طرف شمردن متصديان خدمات پزشکي نيروهاي مسلح،

- رفتار انساني با زخمي ها،

- بي طرفي غير نظامياني که داوطلبانه به کمک مجروحان جنگ مي شتابند،

- علامتي بين المللي به منظور مشخص ساختن اعضا و وسايلي که در اين راه به کار مي روند که بر اساس مليت دونان و به تقليد از پرچم سوئيس ، به شکل صليبي سرخ بر زمينه اي سفيد انتخاب شد.

در سال 1963 ميلادي، در 88 کشور جهان، جمعيت هاي ملي صليب سرخ پديد آمد.

هلال احمر

در سال 1876 ميلادي، دولت عثماني (ترکيه) به جاي استفاده از نشان صليب سرخ از معکوس رنگ هاي پرچم خود، يعني هلال ماه قرمز رنگ (هلال احمر) در زمينه سفيد براي جمعيت ملي خود استفاده کرد. از آن به بعد در کشورهاي اسلامي به جاي صليب سرخ، هلال احمر به عنوان نماد اين سازمان به کار گرفته شد.

جايگاه جمعيت هلال احمر از نظر عرف بين‌المللي نيز بسيار حائز اهميت است.در حال حاضر صليب سرخ و هلال احمر بين‌المللي بزرگ ترين شبکه بشردوستانه غيرسياسي و امداد رساني جهاني را تشکيل مي ‌دهد.

امروزه در سطح بين‌المللي يکي از معيارهاي سنجش ميزان فعاليت هاي بشردوستانه و غيرسياسي در هر کشور، وضعيت جمعيت ملي صليب سرخ و يا هلال احمر و عدم وابستگي و غيرسياسي بودن آن است.

تهيه و تنظيم/سيده شيما شاه رکني