شهادت امام موسيبنجعفر بر عاشقان آن حضرت تسليت باد
زندگينامه امام موسي کاظم عليه السلام:
نام:موسى بن جعفر.
کنيه: ابو ابراهيم، ابوالحسن، ابوالحسن اوّل، ابوالحسن ماضى، ابوعلى و ابواسماعيل.
القاب: کاظم، صابر، صالح، امين و عبدالصالح.
نکته:امام موسي کاظم عليه السلام در ميان شيعيان به «باب الحوائج» معروف است.
منصب: معصوم نهم و امام هفتم شيعيان.
تاريخ ولادت امام موسي کاظم:هفتم ماه صفر سال 128 هجرى. برخى نيز سال 129 را ذکر کردند.
محل تولد امام موسي کاظم: ابواء (منطقهاى در ميان مکه و مدينه) در سرزمين حجاز (عربستان سعودى کنونى).
نسب پدرى: امام جعفر بن محمد بن على بن حسين بن على بن ابىطالب عليهم السلام.
نام مادر امام موسي کاظم:حميده مصفّاة. نامهاى ديگرى نيز مانند حميده بربريه و حميده اندلسيه نيز براى او نقل شده است. اين بانو از زنان بزرگ زمان خويش بود و چندان فقيه و عالم به احکام و مسائل بود که امام صادق عليه السلام زنان را در يادگيرى مسائل و احکام دينى به ايشان ارجاع مىداد. و دربارهاش فرمود: «حميده، تصفيه شده است از هر دنس و چرکى؛ مانند شمش طلا. پيوسته فرشتگان او را حفاظت و پاسبانى نموده تا رسيده است به من، به خاطر آن کرامتى که از خداى متعال براى من و حجت پس از من است.»
مدت امامت امام موسي کاظم: از زمان شهادت پدرش، امام جعفر صادق عليه السلام، در شوال 148 هجرى تا رجب سال 183 هجرى، به مدت 35 سال. آن حضرت در سن بيست سالگى به امامت رسيد.
تاريخ و علت شهادت امام موسي کاظم: 25 رجب سال 183 هجرى، در سن 55 سالگى، به وسيله زهرى که در زندان سندى بن شاهک به دستور هارون الرشيد به آن حضرت خورانيده شد.
محل دفن: مکاني به نام مقابر قريش در بغداد (در سرزمين عراق) که هم اکنون به «کاظمين» معروف است.
برخي از احاديث نقل شده از آن حضرت: