کشورهاي پيشرو در تأسيس واحدهاي دانشگاهي بين الملل
به گزارش روابط عمومي معاونت بين الملل، به نقل از مهر،تا اواسط سال ???? ميلادي تعداد ??? واحد بين المللي در سراسر جهان وجود داشته و تعداد ?? واحد ديگر نيز در حال تاسيس است.
کشورهاي امريکا و انگليس، عمده ترين کشورهايي هستند که در تاسيس واحدهاي بين المللي پيشگام بوده و تاکنون به ترتيب ?? و ?? واحد بين المللي آموزش عالي تاسيس کرده اند. اما روسيه با ?? واحد بين المللي در کشورهايي مانند بلاروس، آلباني و جمهوري آذربايجان از استراليا که داراي ?? واحد بين المللي است، پيشي گرفته است.
حال با توجه به نياز فزاينده به آموزش عالي که باعث شده کشورهاي جهان ثبت نام بين المللي دانشجويان در دانشگاههاي مختلف را تجربه کنند، تعداد اين دانشجويان ? برابر شده و از ?? ميليون نفر در سال ???? به ??? ميليون نفر افزايش يافته است. در اين ميان علاوه بر کشورهاي پيشرفته، تعدادي از کشورهاي درحال توسعه نيز مانند هندوستان، امارات متحده عربي ( دبي)، سنگاپور و استراليا (سيدني)، جمهوري اسلامي ايران با واحدهايي از پيام نور و آزاد اسلامي در افغانستان و مالزي و در لندن، وارد عرصه هاي بين المللي شدند.
واحدهاي بين المللي دانشگاهها دو ويژگي مشخص دارند، اول اينکه اين واحدها تحت نام اصلي دانشگاه، فعاليتهاي آموزشي و تحقيقاتي دارند. مانند دانشگاه آزاد اسلامي در افغانستان و دوم اينکه اين واحدها کيفيت آموزشي دانشگاهها را حفظ کرده و مدرک همان دانشگاه را به فارغ التحصيلان اعطا مي کنند.
اگرچه واحدهاي بين المللي آمريکا را در ساير کشورها به عنوان پايگاههاي دورافتاده دانشگاههاي اصلي و به عنوان مک دونالديزه کردن آموزش عالي به سخره مي گيرند اما واقعيت طور ديگر است و آن اينکه واحدهاي بين المللي به طور قانوني و به عنوان دانشگاههاي خصوصي در کشورهاي ميزبان تاسيس و توسط شرکاي محلي کنترل و نظارت مي شوند.
بايد توجه داشت که واحدهاي بين المللي تحت نظارت وزارت آموزش عالي کشور ميزبان فعاليت مي کنند که به صورتهاي مختلف مستلزم آموزش درسهاي خاص هستند، براي مثال مي توان به دروس فرهنگي در چين و يا تعيين ميزان شهريه توسط مالزي اشاره کرد.
در مورد علت تاسيس اين تعداد واحد بين المللي در کشورهاي خارجي نيز بايد گفت، قطعا کسب درآمد، آسانترين هدف نهايي نيست؛ به طور کلي رشد تاسيس واحدها ناشي از دانشگاههايي است که مي کوشند برندهاي جهاني خود را به وجود آورند و به اين ترتيب دانشجويان بين المللي و اعضاي هيات علمي را جذب کنند. اما مهمترين بازيکن در اين ميان، دولتهاي ميزبان هستند. واحدهاي بين المللي در اين کشورها، کاملا تحت قاعده است و جنبه سياسي هم دارد و اين واحدها به اين علت تاسيس مي شوند که بيشتر علائق دولتهاي ميزبان را برآورده مي سازند.
البته در بعضي از کشورها و عمدتا در امارات متحده عربي، واحدهاي بين المللي براي دانشجويان بين المللي نيز، آموزشهاي دبستاني و دبيرستاني فراهم مي آورند. در چين نيز واحدهاي بين المللي، فناوري ها و مهارتهاي آموزشي را به نظام آموزش عالي چين انتقال مي دهند و دولت چين اميدوار است اين مدل، به بهبود همه جانبه کيفيت در تحصيل و تحقيق کمک کند.
با اين وجود نبايد به واحدهاي بين المللي به چشم بار سنگين و سختي هاي جهاني شدن آموزش عالي نگريست، بلکه اين واحدها از يک طرف برندهاي دانشگاه